می خواهم از تو بنویسم
اما
همین که به ذهنم می آیی، قلبم به تپش می افتد و نفسهایم به شماره
می خواستم از تو بگویم
از لبخندهایت
از نگاه هایت
و از آنهمه دوست داشتن که با اشاره ای خرجت کنم
تو تنها کسی هستی که مرا به زندگی امیدوار نی کند
تو همان نوری هستی که به زندگیم تابیدی
و تو همان سحری هستی که هیچگاه به صبح نرسید
٢٧-٤-٩٥ ١:٠٠
#سید_مجتبی_قاسمی
هر بار که یه عکس جدید میزاری، محو تماشای اون عکس میشم و حتی پلک نمیزنم. با دقت به همه جزییاتت نگاه میکنم و تغییراتتو بررسی میکنم.
مثلا اون عینک قهوه ایت، یا دستبند قرمزت ...
خودمو کنارت حس میکنم و شادی تو عکستو باهات شریک میشم. میام دست بکشم به موهات و عطرتو حس کنم ...
بازم به خودم میگم، دیوونه، نمیشه...
٩٥-٥-١ ٠٠:٣٠
#سید_مجتبی_قاسمی
تا می خواهم تو را توصیف کنم، تصویر مبهمت در ذهنم نقش می بندد. تصویری که هیچگاه از آن من نشده...
اما
اما صدایت دائما در سرم می نوازد و مرا مدهوش می کند، لبخند مهربانت و چال گوشه لبت هنوز مرا در خود نگه داشته. برق چشمانت همچون شفقی بر آسمان شب دلم جلوه می کند و جاه طلبانه خود را به رخ می کشد.
آری
تو همانی که در بهشت وعده داده شده اما دنیا را برایم جهنم نموده. بیا تا در دو جهان دورت بگردم. بمان تا عاشقانه هایم را نثارت کنم و لب بگشای تا تو را ستایش کنم.
١-٥-٩٥ ١:٠٠
#سید_مجتبی_قاسمی
هرگز فراموشت نخواهیم کرد پسر ایران.
پس از مدتها مردی از جنس آریایی با قلبی سرشار از مهر وطن و با چشمانی مملو از امید موجب دلگرمی ایران شد. تو را نه حافظ، نه کوروش و نه سرباز می دانیم، تنها و تنها تو را پسر ایران می خوانیم، فرزندی از جنس نور که غم دوری از وطن نه تنها دورش نکرده بلکه او را تمام قد عاشق ایران نموده. بارقه های امیدمان با وجودت پر رنگتر و فصل مشترکمان که همان عشق به وطن است زنده تر شد. سوگند به اشکهای پاکت، سوگند به صدای قلبمان و سوگند به همه زیباییهای عالم، همه ما تنها به یک عشق زنده ایم و آن هم ایران است و تو ای پسر ایران، اینک که یکی از پرچم داران وطن گشتی، تلاشت را بیشتر از پیش ادامه بده و بدان که قلبهایی از جنس وطن هنوز هم با صدای ایران می تپند و همان بغض و سکوت آرزوی همه ماست. تقدیم به #حافظ_ناظری #سید_مجتبی_قاسمی
٨-٥-٩٥ ١:٠٠
زمانی آبروی انسان برابر آبروی خدا بود
زمانی کسانی که از شریعت سخن می گفتند را می توانستیم از روی رفتار و گفتارشان شناخت
زمانی اسامی معصومین آنقدر با ارزش بود که بعد نامشان همه سکوت می کردند
زمانی با صلوات قائله ای ختم به خیر می شد
امروزه اما همه چیز تغییر کرده
ارزشها عوض شده است و ...
انگار که به سالهای بسیار دور برگشته ایم
حتی زلیخا هم روی خدایش را پوشانده بود تا گناهش را نبیند
اما اکنون
زیر نام بزرگ آزادمرد جهان، هم الفاظ رکیک بکار می برند و هم آبروی انسانها را مورد عنایت قرار می دهند
اکنون برای اثبات خود زیر خیلی چیزها می زنند
خداوند باری تعالی به صراحت فرموده اند هیچ اجباری در دین نیست
اما
اما برخی که باید دستهاشان پینه بسته باشد، اینک با پیشانی پینه بسته شان خود را خدا می پندارند و عذاب و عقوبت دنیوی و اخروی حواله دیگران می نمایند، غافل از اینکه همین برخوردهاشان موجب دوری مردم از شریعت شده است و تراژدی انحراف شریعت را رقم زدهاند.
برخی با بمب و کشتن مردم به بهشت می روند و برخی با اجبار دیگران به خداپرستی
من نمیدانم معیارتان چیست که اینهمه انحراف از آن دارید
خدای من
به تمام نمازهای غلطم، به تمام روزه های نادرستم و به تمام عبادات انجام نداده ام سوگند یاد میکنم که تسلیمت هستم و به اسلامت ایمان دارم
در روزهایی که هنوز پاک سرشتانی هستند که در راه مظلومان شهید میشوند، دیندارنماهایی هستند که با افراط و تفریطشان موجب گمراهی مردم می شوند
خدای مهربان
ما را از گزند انحرافات مصون بدار، گناهانمان را ببخشای و آنقدر سینه مان را فراخ کن تا فقط خودمان را نبینیم...
@chelchelaa
بعد از سالها دیگر نخواهی بود...
یاد روزهای چت و چت روم و کافی نت بخیر
یاد شکلک هایی که با آن شاد شدیم، گریستیم و حتی عشق ورزیدیم بخیر
یاد آن صدای ناک ناک درب که نشانگر آمدن دوستان بود
یاد آن همه احساسی که با تو داشتیم بخیر
یاد آنلاین بودنها
یاد آفلاین بودن ها
و یاد آن مخفی شدنها بخیر
برای من بیش از یک دهه همدم بودی
من با تو شیطنت کردم، با تو تغییر کردم و با تو بزرگ شدم
تو بودی که تمام حرفهای نگفتنی را می رساندی
تو بودی که ساعت ها در کنارم به انتظار آمدن او صبر میکردی
هنوز هم با تو بودم
هنوز هم به تو سر میزدم
باورم نمیشود که دیگر نیستی
باورم نمی شود که اینهمه تنها شده ای
باورم نمی شود که بعد سالها دیگر نخواهی بود...
تو را به خاطر همه خاطره سازیهایت دوست میدارم
متشکرم دوست همیشگی من
فقط تو میفهمیدی که همیشه آنلاین ترینها تنهاترینند
و اینک
بدون تو
تنهاییم را با که قسمت کنم؟
به خدا می سپارمت شکلک خندان در حال جهش
١٥-٥-٩٥ ٤:٠٠ آخرین روز یاهو مسنجر
#سید_مجتبی_قاسمی
بیمار توام
بیمار چشمانت
کاش دکتر هر لحظه برایم لبخندت را تجویز نمیکرد
تا با خیره شدن به عکسهایت
یاد گذشته بیفتم...
چه مورفینی است نگاهت...
٢٢-٥-٩٥ ١٥:٢٠
#سید_مجتبی_قاسمی
گاهی وقتا بدون هیچ دلیلی دلت میگیره
گاهی وقتا زل میزنی تو یه عکس و کلی خاطره رو مرور میکنی
گاهی تموم درداتو تو گلوت مخفی میکنی و وقتی کسی حواسش نیست تو چشات خالیش میکنی
یه وقتایی هی نمیشه و هیچکی هم نمیتونه درکت کنه
هر چقدر هم خودتو مشغول میکنی و حواستو پرت میکنی، یدفعه، تو یه لحظه،
تو یه نگاه،
تو یه لبخند،
شایدم تو یه سکوت
به اوج تنهاییت فرو میری و باز هم اون بغض لعنتی میاد سراغت
باز هم همه شیرینی ها برات بی مزه میشه و نفس عمیق میکشی
یه وقتایی اونقدر حرف داری که هیچکی رو پیدا نمیکنی تا براش بگی
یه وقتایی خسته میشی از اون همه ابراز همدردی و از اون همه نظرات عاقلانه و دلت میخاد داد بزنی و بگی کار عقل نیست، کار دله
اونجاست که تو خودت فریاد میزنی و از ته دل میگی
خدای من، کمکم کن
٢-٦-٩٥ ٢٢:٠٠
#سید_مجتبی_قاسمی
@chelchelaa
می خواهم از تو بنویسم
اما
همین که به ذهنم می آیی، قلبم به تپش می افتد و نفسهایم به شماره
می خواستم از تو بگویم
از لبخندهایت
از نگاه هایت
و از آنهمه دوست داشتن که با اشاره ای خرجت کنم
تو تنها کسی هستی که مرا به زندگی امیدوار نی کند
تو همان نوری هستی که به زندگیم تابیدی
و تو همان سحری هستی که هیچگاه به صبح نرسید
٢٧-٤-٩٥ ١:٠٠
#سید_مجتبی_قاسمی
