چلچلا- دل نبشته هایی از جنس شعر، نثر و ترانه

شعر- نثر- ترانه
چلچلا- دل نبشته هایی از جنس شعر، نثر و ترانه

این سایت حاوی دل نبشته های دوستان ما از سراسر دنیاست.
نظرات، انتقادات و پیشنهادات شما همواره می تواند راهگشا باشد.

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

۷۵ مطلب با موضوع «شعر» ثبت شده است

۱۵
فروردين

 

چون ماه بر قلبم فتادی نازنینم

تو در میان آسمان، من در زمینم

هر لحظه می بوسم تو را من در کف دست

گویی میان عاشقان، من برترینم

------------------------

هر شب برایت کاسه ای از آب کردم

خود را بخشکاندم، تو را سیراب کردم

گویی تویی تنها ستاره، تک نگارم

من در بر تو عالمی را خواب کردم

------------------------

دیدم شبی افتاده ای نالان و افتان

بر دوش او سفاله ای از آب باران

می گفت عمری را به سقایی ستاندم

آنجا به کارت مانده بودم مست و حیران

------------------------

تو بر همه لب تشنگان رخ می نمودی

تنها نه من را، عالمی را خل نمودی

بشکستم و آبم به روی خاک افتاد

آنجا ز هر جنبنده ای دل می ربودی

------------------------

دنیا برایم تیره و پست و سیاه شد

آن عشق زیبایم چرا آخر تباه شد

آمد ندا از آسمان ای غافل دل

آن ماه من بودم تو را صد اشتباه شد

۱۵-۱-۹۳.  ۱:۲۰

  • تخلص: بی نام
۱۳
اسفند

عمری پی توگشتم وگشتم همه نالان
در کوی و بر و دهکده و شهر و خیابان
من را زچه پرسی، بپرس از همه پیران
کان عاشق سرگشته که بوده است ز ایران
آن بی نفس در قفس مست پریشان
آن تک پر پرعشق که چشمش همه گریان
آن کشتی تنها که بجامانده ز طوفان
آن عاشق بی عشق به ظاهر همه خندان
تا آمدی و دیدمت ای ساحل آرام
روحم ز بدن رفت و روانم شده ویران
ای هم نفس و هم سخن و هم نظر ای جان
هرشب به سحر وصل تو خواهم ز سرانجام
۱۲-۱۲-۹۲  ۱۴:۰۰

  • تخلص: بی نام
۱۵
بهمن

کاش میشد اشک را پنهان کنیم

رقص شادی در چمن زاران کنیم

دیدگان رابر نم باران دهیم

هر چه پیش آمد، اکنون آن کنیم


۲۷
دی

یه وقتایی حس بدی تو دله

همه دلخوشی ها واست باطله

یه وقتایی اونقدر دیوونه ای

صدای نگات از درون دله

یه وقتا میشه دور بشی از خودت

بمون میون خودت فاصله

یه وقتا همه عالمم بت بدن

بازم حس سردی هنوز تو دله

یه وقتا یه بغضی میاد تو گلو

بخوای جمله ای هم بگی مشکله

یه وقتا یهویی دلت میگیره

بخوای اشک نریزی دلت میمیره

یه وقتا میشه تا قیامت بری

یه لبخند ساده میشه مساله

یه وقتایی جمعه میشه تو دلت

چیکارش داری خب همینه دله

27-10-92   00:00

  • تخلص: بی نام
۲۱
دی

فرصت دیدار دل از دست رفت

آن که در این کوی نشد،مست رفت

چشمه اگر راهی مرداب شد

غیرت خود را بشکست،پست رفت




۱۳
دی

بسپار دل به دوزخ در این جهان نمان دل                        خروارها محبت هرگز ندیده حاصل

در وصف نیک رویان طومارها نوشتیم                         در دیده ی بزرگان ما خارهای زشتیم 

شلاق داغ خوردیم، شب را به صبح سپردیم                  وز بزم بی مرامان هرگز سخن نبردیم

سنگین بار غیرت ،دنیا از آن به حیرت                      در هفت ملک عشقش درمانده گشته  شهرت

در حسرت نگاه، افسون گر زمانه                             ثرمایه ها نشاندیم یاقوت و شاه دانه

ما مردمان ساده، رویا فریب داده                               مدهوش و مست ماندیم در پشت جام باده

با آن همه صداقت ،وسواس ها و طاقت                              امروز حال ما بین در حسرت و ملامت

شوقی دگر نمانده در رو ی و موی و بازو                          دنیا را کشاندیم در یک کف ترازو

تا خون قاضی عدل چون خاک مرده سرد است                     دوزخ کیان مرد است



۰۵
دی

شب خیمه ی خوابهایی سنگین

رویای بلند وقصرهایی رنگین

همبستری ماه وستاره در اوج

رقصیدن باد در نیستان چون موج

فریاد نواهای خاموش رسا

وز جنگل ابرهای تاریک و سیاه

هر روی به وقت شب شده تیره و تار

فرق است میان دزد و بیرق یار

بیشه در تلاطم عبور صید و صیاد

بوف روی شاخه ،غرق در بوسه ی باد

هر کوچه و خانه ای قلمرو خاموشی

گهواریه شهر سرکشیده شربت بیهوشی

آرامش پیر چو مه نشسته در مخمل خاک

تاریکی به هرطرف چنگ زده چون پیچک تاک

خرسند زمین ز دوری نور و نفس

زاییده هزارها گور وقفس 

۲۷
آذر


تودر آغوش ماه آرام گشتی

چو اسب سرکشی که رام گشتی

چنانی خفته ای در بند بازو

بسان طعمه ای در دام گشتی




۱۲
آذر

دعا بر کس اثر دارد                                                              که بر جانش شرر دارد

به وقت نیک روزی رند بی پرهیز                                               به توشه در و زر دارد

به خاکی دل بباید بست                                                       که باغ پر ثمر دارد

و گرنه ریگ در صحرا                                                             بلوری چون شکر دارد

ز سرخی شراب مگذ ر                                                         که خونی بر جگر دارد

گذر از بیشه ها در شب                                                       به راهش صد خطر دارد

نوای ضرب مطرب با شمیم گل                                               هزاران نغمه شیرین گوهر دارد

گره بر دار قالی می نشیند با تبسمهایی از استاد صورت گر           که بر انگشت فراوان او هنر دارد

نفس های زلال ابر با گوش دشت                                           بهاران زیرسر دارد

کجا کس می تواند بی صداقت زندگی کردن                              که از فردای مردن او خبر دارد

۰۹
آذر

رسم دنیا را، چه شیرین می زند

روی آتش، نفت و بنزین می زند

لقمه نانی گشته اینک بیستون

نانوا هم جوش شیرین می زند

وحشتی افتاده بر افکارها

پتک فرهاد نیز غمگین می زند

رسم مردی را بکشته نانوا

حرف از مردان دیرین می زند

صبح و شب می کوبد این پتک گران

قلب فرهاد، بهر شیرین می زند

نانوا با آن همه نان و غذا

چشمکی زیبا به شیرین می زند

رسم سختی گشته این آداب دل

دل برای پول و ماشین می زند

دم به دم خواهان رنگ است و لعاب

پتک بر فرهاد، شیرین می زند

9-9-92   15:40

  • تخلص: بی نام