آهای دنیا

آهای دنیا

مدارا کن با احساسی که از چند جا ترک خورده

تمام حس دیروزو یکی از جنس شب برده

شبیه روحی سرگردون رو کف پوش خیابونم

زمستونم،زمستونم 

سراسر خیس بارونم

خودت میدونی حالم رو 

خودت میبینی داغونم

یه عمری از پی بیراهه ها رفتم

چطور از راه بر گردم

تمام دلخوشی ها رو با عشقی پوچ سر کردم

یه کام از دوده سیگارم

شده تنها مددکارم

دارم میرم سراغ آلبومه عکسا

منی که از عشق بیزارم

چه زخم هایی که بی صدا خوردم

به جرم عشق روزی صد دفعه مردم

آهای دنیا تقاص آرزوهامو 

غبار خیس چشمامو

بگیر از قلب بی احساس...