اغوش

تودر آغوش ماه آرام گشتی

چو اسب سرکشی که رام گشتی

چنانی خفته ای در بند بازو

بسان طعمه ای در دام گشتی

پول

                 

شاه کلید قفل جانی ای پول                              در قاب زمانه جا نمانی ای پول

درد دل هر جماعت و قبیله ای                        چون کوه در اوج عیانی ای پول

در سایه ی شهرتی که داری هر شب                 هم بستر هر خرد و کلانی ای پول

از بهر جماعت خانه به دوش                           تو قامت قرص نانی ای پول

گویند که سحر وافسون داری                          حلال مسائل جهانی ای پول

در کیسه ی خرج امت حقوق گیر                     تا آخر ماه ها نمانی ای پول

در جنگ میان علم و ثروت                           تو پرچم پیروز زمانی ای پول

گاهی به میان صحبت اهل دلان                       چون چرک میان استخوانی ای پول

گویند که خوشبختید در رکاب تو نیست              تو معجزه ای ز هفت خانی ای پول

در هر قامت ووزن و شکلی هستی                   خواندنی به هر زبانی ای پول

با همه قدرت بی وصف که داری تنها               در سایه ی مرگ بی نشانی ای پول

تقدیم به دوست

نقد

دعا بر کس اثر دارد                                                              که بر جانش شرر دارد

به وقت نیک روزی رند بی پرهیز                                               به توشه در و زر دارد

به خاکی دل بباید بست                                                       که باغ پر ثمر دارد

و گرنه ریگ در صحرا                                                             بلوری چون شکر دارد

ز سرخی شراب مگذ ر                                                         که خونی بر جگر دارد

گذر از بیشه ها در شب                                                       به راهش صد خطر دارد

نوای ضرب مطرب با شمیم گل                                               هزاران نغمه شیرین گوهر دارد

گره بر دار قالی می نشیند با تبسمهایی از استاد صورت گر           که بر انگشت فراوان او هنر دارد

نفس های زلال ابر با گوش دشت                                           بهاران زیرسر دارد

کجا کس می تواند بی صداقت زندگی کردن                              که از فردای مردن او خبر دارد

فرهاد و شیرین

رسم دنیا را، چه شیرین می زند

روی آتش، نفت و بنزین می زند

لقمه نانی گشته اینک بیستون

نانوا هم جوش شیرین می زند

وحشتی افتاده بر افکارها

پتک فرهاد نیز غمگین می زند

رسم مردی را بکشته نانوا

حرف از مردان دیرین می زند

صبح و شب می کوبد این پتک گران

قلب فرهاد، بهر شیرین می زند

نانوا با آن همه نان و غذا

چشمکی زیبا به شیرین می زند

رسم سختی گشته این آداب دل

دل برای پول و ماشین می زند

دم به دم خواهان رنگ است و لعاب

پتک بر فرهاد، شیرین می زند

9-9-92   15:40

رفت و رفت

رفتی و رفت از سرت رفتار من

رفتنت رفتار من را رفت و رفت

رفت رفتار تو و رفتار من

رفتنی ها ماندن و رفتار رفت

25-8-92    23:19

ترک پری چهر

آن ترک پری چهر که در خانه دل بود

گل را بپسندید و شعارش همه دل بود

آن کس که دل ما ز عالم بستاندش

از عشق در او هیچ نبود و همه گل بود

آن خوش سخن خوش نظر محفل مجنون

در مجلس عشاق دگر هم، همه ول بود

با بی صفتان هیچ نبودم به سرایی

آن بی صفت آمد به سراغم، غم دل بود

9-9-92   1:00

هر کجا رفتی

هر کجا رفتی در این دل مانده ای

تو خدای قلب این درمانده ای

آمدی آتش زدی بر هستیم

می ستایم دوزخی که داده ای

ای ز عشقت عالمی ویران شده

عاشق ویرانه ام چون داده ای

مهر میسازم من از ویرانه ها

بر تمام کائنات فرمانده ای

سر به مهرت میزنم هر روز و شب

قبله دلها، مرا سوزانده ای

دوزخت را می ستایم دائما

چون در آنجا، تو مرا خوابانده ای

7-9-92    1:49

جنگ؟

جنگ جنگ جنگ
از چه این همه ستیز؟
از برای لغمه نان؟
از دهان دیگری؟
بنگ بنگ بنگ
ماشه ای کشیده شد
از شکار طعمه ای
یا نفیر جنگ نو؟

 

 

شوق دیدار

غربت از پشت نگاه تو پریشان رد شد

همه درد از پی دیدار تو درمان، سد شد

به نگاهت چه عذابیست ای مهره ی مار

قطره ی آب پی نور تو مژگان، مد شد