خنده
يكشنبه, ۱۹ آبان ۱۳۹۲، ۰۹:۱۶ ب.ظ
خنده ام را از سر مستی ندان آنکه می خندد، غمش بی انتهاست
گشنه ای کاو در پی یک لقمه نان تلخک شیرین لب هر پادشاست
در همه حالی بدم با دیگران حال خوش، تنها غم این باوفاست
عشق بازی در میان غمدلان خود گواه محکم این ادعاست
گه خلم خواندند و گه خام و جوان خنده سازی بهترین نوع دعاست
خنده در احوال بد با دیگران از صفات رادمردان خداست
با همه دردم چنان کردم چنان بر لبانت پای کوبی بس به راست
عاقبت خنداندمت ای دیگران خنده ات والاترین روی خداست
14-8-92
- ۹۲/۰۸/۱۹